Πόσες γενιές μεγάλωσαν με την πεποίθηση πως η ευτυχία βρίσκεται στις ανώτατες πανεπιστημιακές σπουδές και αντίστοιχα πόσες γενιές ανέργων δικηγόρων, διαψευσμένων γιατρών και δημοσίων υπαλλήλων δεν ήρθαν να συνθλίψουν εκκωφαντικά αυτή τη μαζική πλάνη; Με την αντίληψη πως οι επιστήμες υπερέχουν των τεχνών, τουλάχιστον δύο γενιές ανθρώπων εγκλωβίστηκαν σε μη παραγωγικούς ρόλους. Οι Τέχνες χρεώθηκαν την άδικη ετικέτα του χόμπι, ενός ανίκανου να φέρει στο τραπέζι “τον άρτον, τον επιούσιον” πάρεργο.  

Φυσικά κάθε γονιός θέλει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά του και ούτε κανείς μπορεί να κατηγορήσει τις προηγούμενες γενιές για αυτό. Οι τελευταίες οικονομικές μελέτες, όμως, δείχνουν ότι παρατηρείται πλέον σαφής στροφή των νέων σε τεχνικά, αγροτικά και καλλιτεχνικά επαγγέλματα που αξιοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας αλλά και αναδεικνύοντας τα φυσικά ταλέντα ενός ανθρώπου, ξαναβάζουν τη χειρωνακτική εργασία και τις Τέχνες στο κέντρο της εθνικής παραγωγής και στο επίκεντρο της εθνικής οικονομίας.  

 Ανήκουν όμως οι χειρώνακτες, οι αγρότες και οι καλλιτέχνες στα επαγγέλματα του μέλλοντος; Μπορούν οι μεν χειρώνακτες και αγρότες να ακολουθήσουν την τεχνολογία που καλπάζει χωρίς την κατάλληλη θεωρητική κατάρτιση; Μπορούν οι δε καλλιτέχνες να βιοπορίζονται αποκλειστικά από την Τέχνη τους, έτσι ώστε να υπηρετούν το ταλέντο τους επαγγελματικά; Η απάντηση για αγρότες και χειρώνακτες είναι πως η τεχνολογία προσφέρει χιλιάδες λύσεις προς αυτή την κατεύθυνση, διευκολύνοντας σημαντικά τη ζωή και δικαιώνοντας την επιλογή του μελλοντικού χειρώνακτα/αγρότη. Το στοιχείο της κούρασης και της εξάντλησης  με τις νέες εφαρμογές αποσυνδέονται τελείως από την έννοια του χειρώνακτα. Από την άλλη, τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα βρίσκουν σταδιακά την αναγνώριση που αξίζουν στο εθνικό παραγωγικό κεφάλαιο. Διακεκριμένοι μουσικοί, χορευτές, ηθοποιοί, εικαστικοί διακρίνονται σε διεθνές επίπεδο και αποτελούν έμπνευση για τις γενιές που έρχονται. Σχολές, κολλέγια και πανεπιστήμια προσφέρουν προγράμματα και κλάδους που μπορούν να υποστηρίξουν πλήρως την επαγγελματική κατάρτιση όλων αυτών των ειδικοτήτων, ρίχνοντας στην αγορά εργασίας ένα πραγματικά αξιόμαχο εργατικό δυναμικό και δημιουργώντας πολλές νέες ευκαιρίες εργασίας. Και το κυριότερο, απασχόληση σε τομείς που πραγματικά ενδιαφέρουν και αξιοποιούν τα ενδιαφέροντα και τις φυσικές κλίσεις ενός ανθρώπου που δίνεται με θέρμη σε αυτό που αγαπά. 

Η σημερινή κοινωνία και οικονομία, λοιπόν, έχουν ανάγκη από τεχνίτες, αγρότες και καλλιτέχνες που μπορούν να αναβιώσουν τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα και να αναστήσουν μια κοινωνική και οικονομική τάξη που στις πλάτες της σήκωνε τις προηγούμενες δεκαετίες και τις υπόλοιπες. Τα επαγγέλματα αυτά βρίσκονται στη βάση αλλά και στην αιχμή των επαγγελμάτων του μέλλοντος.  

Οι σημερινοί χειρώνακτες (ράφτες, υφαντές, υποδηματοποιοί, βιβλιοδέτες, τυπογράφοι, μονταδόροι), αγρότες και καλλιτέχνες είναι νέοι που διψούν για την επαγγελματική τους εξέλιξη και εφαρμόζουν σύγχρονες και ποιοτικές νέες μεθόδους στο πεδίο της παραγωγής. Πιστεύουν στην αξία του χειροποίητου προϊόντος, πιστεύουν στην αξία της Τέχνης και της έκφρασης, επιμορφώνονται και αξιοποιούν πλήρως τις δυνατότητες που τους παρέχονται.  

Με αυτά τα όπλα βλέπουν το μέλλον αισιόδοξα και αξιοποιούν στην πράξη δεξιότητες όπως μαθηματική σκέψη, αισθητική, ακρίβεια, συνέπεια, ποιοτικά χαρακτηριστικά απόλυτα συνδεδεμένα με τον επιτυχημένο επαγγελματία του μέλλοντος. Το καινοτόμο αυτό πνεύμα φέρνει νέα επίπεδα στους τομείς της σχεδίασης, της επεξεργασίας, της τελικής παραγωγής και διακίνησης του χειροποίητου προϊόντος, αλλά και της καλλιτεχνικής έκφρασης δημιουργώντας έτσι μια αδιάσπαστη αλυσίδα επαγγελματιών που σέβεται και εξαρτάται σε προσωπική συσχέτιση ο ένας από τον άλλον.  

 

Αυτό το πλέγμα δημιουργεί ασφάλεια. Την ασφάλεια πως πάντα υπάρχει δίπλα σου κάποιος που μπορεί να σε στηρίξει και να ενδιαφερθεί για εσένα. Και τελικά ίσως αυτή να είναι η μεγάλη διαφορά των τεχνικών και καλλιτεχνικών επαγγελμάτων. Η προσωπικότητα ποτέ δεν απορροφάται. Δεν είναι μονάχα θεμιτή, αλλά βασικό συστατικό να είσαι μπροστά στον ανταγωνισμό.  

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, στα παιδιά μας και για αυτά τα επαγγέλματα χωρίς ταμπού και παρωχημένες αντιλήψεις. Ας ενθαρρύνουμε τις πραγματικές τους κλίσεις, ανεξάρτητα από τα δικά μας όνειρα για εκείνα και μακριά από τα προσωπικά μας απωθημένα για το τι μπορούν ή μέχρι πού επιτρέπεται να φτάσουν.  

Στο μονοπάτι της επαγγελματικής ζωής που καλούνται να επιλέξουν, τα μόνα κριτήρια πρέπει να είναι οι κλίσεις και τα ταλέντα τους. Με ενθάρρυνση και σωστή ενημέρωση όλες οι κορυφές ξανοίγονται μπροστά τους. Γιατί όσοι γεμίζουν το χέρι και την καρδιά τους με αυτό που αγαπούν, τελικά, γεμίζουν και το… πορτοφόλι.  

Back to view all